2012 LIEF DAGBOEK: OVERSPOELD DOOR WAT ER IS

Ik voel me de meeste dagen onwijs moe en somber. Ik vind dat zo erg tegenover de kinderen en mijn vriend Peter. Ik heb alles wat iemand zich kan wensen en toch voel ik me leeg en verdrietig. Hoe liever Peter doet, hoe meer schuldig ik me voel. Hij heeft niets aan mij.

Er zijn dagen dat ik nauwelijks van de bank af kom. Ik ben de hele dag thuis en dan moet Peter nog eten koken. Of de kinderen doen de boodschappen omdat ik geen fut heb. Gewoon omdat ik het niet kan opbrengen. Ik wil onwijs graag maar het lukt gewoon niet. Als ik heb gestofzuigd of een bed verschoond hebben ik alweer moe. Mijn hele lichaam kan pijn doen, vooral mijn schouders. Ik heb vaak last van mijn darmen maar ze kunnen niets afwijkend vinden.

Ik weet het gewoon niet meer. Ik voel me tekortschieten als moeder, vrouw en werknemer. Over mijn werk twijfel ik al langere tijd. Als ik eraan terug denk er weer heen te moeten, raak ik bijna in paniek. Mijn werk in het onderwijs is echt uitdagend en leuk, maar ook intensief. Er zijn zoveel gebieden waar ik op moet focussen en ongemerkt ga ik overal de diepte in. Het liefst wil ik echt alles oplossen, al weet ik dat dat niet kan.

 Ik voel me vaak een vreemde eend in de bijt. Collega’s hebben heel andere ideeën dan ik. Het lijkt of anderen meer aankunnen, ze alles beter en gemakkelijker doen. Vroeger had ik dat op school ook al. Alsof ik heel anders denk, sneller van slag ben, sneller met een vol hoofd zit. Alsof ik er niet helemaal bij hoor.

Ik wil me zo graag gelukkig voelen en genieten van Sem en Lotte. Er zijn echt momenten dat dat lukt maar de laatste tijd heb ik nergens energie voor. Ik slaap slecht, kan me niet concentreren en ik heb erg snel last van alle prikkels.

Laatst toen ik met mijn vriendin in de stad was werd ik helemaal naar. Ik begon te zweten, kreeg hartkloppingen en viel bijna flauw. Sindsdien blijf ik nog meer thuis. Tegen verjaardagen zie ik momenteel echt op. Vooral als er veel vreemden zijn en ik verplicht gezellig moet doen. Dan voelt mij hoofd donzig en raar. Afzeggen durf ik ook niet want ik wil een ander niet teleurstellen. Als een ander zich rot voelt dan neem ik dat over.

Ik kan ook om niets onwijs boos of verdrietig worden. Een onschuldige opmerking kan me helemaal overstuur maken en dan krijg ik de neiging om te schreeuwen of om me heen te slaan. Dat is toch niet normaal. Op zo’n moment ben ik bang dat er echt iets mis is met me. Ik kom er zelf niet meer uit. Ik vind het zwak van mezelf maar ik heb hulp nodig om er bovenop te komen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor Peter en de tweeling.

Ik wil me beter voelen, weten wat er aan de hand is en mijn issues oplossen. Ik wil mijn verhaal kwijt bij iemand die ik vertrouw en waarvan ik weet dat hij/zij me kan helpen om mijn leven terug te krijgen. Een leven waarin ik energie heb, geniet van mijn gezin en me heel, zelfverzekerd, competent en gelukkig voel.

ZOVEEL MENSEN DIE DIT VOELEN

Dit is een dagboekfragment uit mijn dagboek van een jaar of 8 geleden. De namen zijn fictief. Het is ook een fragment wat uit het dagboek van heel veel vrouwen zou kunnen komen. Misschien zou het ook door jou geschreven  kunnen zijn. Ik merk dagelijks om mij heen dat mensen zich voelen zoals ik me ooit voelde: leeg, moe, onzeker, verdrietig en mislukt. Vrouwen die alle ballen hoog willen houden, perfect willen zijn. In mijn ogen zijn ze prachtig en erg sterk maar zelf voelen ze zich waardeloos en zwak. Ze twijfelen aan alles van zichzelf. Hoe komt dat toch? 

HOOGGEVOELIG

Steeds meer mensen zijn hooggevoelig. Er worden steeds meer hooggevoelige kinderen geboren, veel jongeren zijn het en ik merk dat veel mensen van mijn leeftijd er, net als ik pas kort achter zijn dat ze hooggevoelig zijn of het zelfs nog niet weten. 

Hooggevoeligheid ( hoogsensitiviteit) is aangeboren. Iemand die hooggevoelig is voelt meer en dieper, ervaart intenser, krijgt meer en heftiger prikkels via alle zintuigen binnen (geluid, licht, tast, reuk, smaak) waar intens op wordt gereageerd. Voelt stemmingen aan, heeft een sterke intuïtie, neemt makkelijk energie over, is creatief/getalenteerd, heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel. 

EEN GROTE UITDAGING

De hectiek die onze samenleving met zich meebrengt is een grote uitdaging als je hooggevoelig bent. 24/7 is er geluid, drukte, straling, beeld. Het is bijna nergens meer echt donker of stil. Nieuws laat slechts ellende zien waar we veelal geen invloed op hebben. Er zijn hoge verwachtingen om aan te voldoen, veel mensen willen iets van je of doen een beroep op je. Op socialmedia lijkt het of iedereen het perfect voor elkaar heeft (en jij niet). Winkels, wegen en parkeerplaatsen zijn overvol en mensen zijn vaak gehaast of gestrest. Waar vroeger het weekend een rustpunt was, zijn het nu overvolle dagen waar van hot naar her wordt geracet. Merk je wat het met je doet als je dit alleen al leest?

BURN-OUT OP DE LOER

Dit alles maakt dat je als hooggevoelig persoon extra kwetsbaar en vatbaar bent voor een burn-out en voor trauma. Iets waar een niet-hooggevoelig persoon goed mee kan omgaan, kan voor een hooggevoelig persoon te hard, te pijnlijk, te wreed, te beangstigend zijn. Ook heeft een hooggevoelig persoon de neiging om te lang, te ver over een grens te gaan. Het kan dus heel goed zijn dat iets wat “normaal gevonden wordt, helemaal niet voor jou normaal was. Of dat je denkt dat iedereen wel meemaakt wat jij hebt mee gemaakt. Ook dat is beslist niet zo.

HOE KOMT DAT? 

Je hebt meer tijd nodig om jezelf los te koppelen van alle indrukken en te ontprikkelen. Doe je dat niet dan ontstaat er in eerste instantie vermoeidheid, prikkelbaarheid, een concentratieprobleem. Je hebt rust en stilte nodig om weer in je eigen energie te komen en te verwerken wat er op je af is gekomen. Een hooggevoelig persoon zoekt de oorzaak meestal bij zichzelf en ziet deze klachten als extra bevestiging van het niet goed genoeg zijn. Vooral omdat je je toch al anders voelt dan anderen om zich heen gaan ze zich steeds meer onzeker en verloren voelen. Je probeert nog harder om erbij te horen en aardig gevonden te worden. Je voelt je schuldig als het niet lukt. Je gaat door en door en door. Tot je niet meer kunt.

ZOVEEL VRAGEN

Het resulteerde bij mij in een hevige burn-out. Ik was volledig opgebrand. Ik weet het aan de combinatie van mijn persoonlijkheid en baan die onvoldoende bij mij paste. Toen wist ik nog niet dat ik hooggevoelig was en onverwerkte gebeurtenissen van vroeger meespeelden. Ik had zoveel vragen:

Waarom lukt het andere vrouwen wel om naast hun gezin te werken zonder uitgeput te raken? Waarom is mijn hoofd altijd zo vol met ideeën?

Waarom wil ik steeds wat anders?

Waarom voel ik me steeds niet goed genoeg?

Waarom voel ik zoveel en heb ik alles in de gaten?

Waarom werk ik zo anders dan de andere collega’s?

Waarom knalt mijn hoofd uit elkaar na een dag winkelen?

Waarom wisselt mijn stemming zo?

Waarom heb ik altijd pijn in mijn lichaam?

WAT IS ER NODIG?

Pas toen ik met hulp erachter kwam wat er precies meespeelde vielen de kwartjes en kreeg ik op al deze vragen een antwoord. Toen vielen puzzelstukjes in elkaar en begreep ik mijn burn-out. Daarna ging het stap voor stap steeds beter. Instinctief heb ik destijds goede keuzes gemaakt waardoor mijn leven compleet is veranderd.

Een burn-out heeft zelden alleen met werk te maken. Het is ook niet een kwestie van een poosje uitrusten en dan weer op oude voet doorgaan. In een quickfix geloof ik niet.   

De oorzaak van een burn-out moet goed onderzocht worden op alle gebieden: persoonlijkheid, werk, manier van omgaan met dingen, mindset, privé, verleden. Pas als er een volledig beeld is en de oorzaak duidelijk is, kan er gewerkt worden aan herstel, het aanleren van nieuwe vaardigheden en opbouw van werkzaamheden.  

Wanneer een deel wordt overgeslagen kan de oorzaak van de burn-out gemist worden en ligt een volgende burn-out op de loer. Zeker als iemand hooggevoelig is merk ik dit vaak. Daarnaast kunnen er onbewuste onverwerkte stukken veel invloed hebben en kan ook de burn-out op zich een traumatische ervaring zijn.

In mijn praktijk is deze driehoek: hooggevoeligheid, burn-out en trauma veel voorkomend. De meeste cliënten die met een burn-out of depressieve klachten binnenkomen blijken hooggevoelig te zijn. In veel gevallen hebben ervaringen van vroeger heel veel impact op hen gehad en hebben ze daar onbewust nog heel veel last van.  

KIES VOOR JEZELF

Herken je je in mijn verhaal? Kies dan voor jezelf en gun je zelf een lichter leven. Laat je niet afschepen met een ‘uitrusten’, snel weer aan het werk of een half onderzoek. Kies zelf je begeleiding, een therapeut of coach die goed geschoold is op deze vlakken en zorg dat je als compleet persoon wordt gezien. Laat je niet in een hokje of groep stoppen als dat niet goed voor je voelt.

Wil je naar aanleiding van dit blog een gesprek met mij neem dan contact op via marian@zienswijs.nl.

Wil je meer weten of het verschil tussen depressie en burn-out? Klik dan HIER

Wil je meer weten over de driehoek? In mijn volgende blog vertel ik je er meer over. 

Liefs, Marian